Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες την Εποχή του Κορωνοϊού

Δημοσιεύτηκε από τον/την socialwelfare στις

απέραντο γαλαζιο

Κορωνοϊός και καραντίνα. Εμφανίστηκαν ξαφνικά στην ζωή μας και θα μείνουν για πολυ περισσότερο απο αυτό που ολοί περιμέναμε. Η παγκόσμια γνώμη εχει εκφραστεί με κάποια κριτήρια που φαντάζουν κοινωνικά, είναι όμως εμποτισμένα με πολιτική και οικονομική αναμόχλευση που προδίδουν τυχόν λάθη του παρελθόντος σε αρκετούς τομείς. Η ιστορία επαναλαβάνεται και η συγχρόνη κοινωνία εθελοτυφλούσε, για οποιαδήποτε πανδημία ή μεγάλη κρίση όπως η παρούσα.
Βλέποντας συγκεκριμένες τεχνικές ακόμα και απο υποτίθεται αναπτυγμένες χώρες, όπως η ανόσια της αγγέλης όπως χαρακτηρίζεται, απορώ με την ανώριμη αντίληψη σε ενα ζήτημα που “καίει” και δεν γνωρίζουμε συγκεκριμένες συμπεριφόρες και τεχνικές για να την αντιμετωπίσουμε. Είναι επίσης άξιον απορίας πως αναπτυγμένες χώρες όπως η Ελλάδα αποτελεί αντιπροσωπευτικό παραδείγμα εφαρμογής του lockdown σε μικρό χρονικό διάστημα, με αρκετα βέβαια λάθη είτε κοινωνικά είτε πολιτικά τα οποία σίγουρα υποβαθμίζουν την όποια προσπάθεια. Έτσι, πολυμερίζονται οι κατ’ επέκταση ευθύνες (ατομική,πολιτική,κοινωνική).
Όντας φοιτητής, αναλογιζόμενος των συνθηκών αλλα και της ανθρώπινης βλακείας εκνευρίστηκα ιδιαίτερα για την εγχώρια συμπεριφόρα ανθρώπων που αγνοούν τον κάθε κίνδυνο και γιγαντώνουν το πρόβλημα δυναμικά και ρεαλιστικά σε αντίθεση με τα Media που το γιγαντώνουν πλασματικά.
Όλη αυτή η φούσκα βγαίνει σε αντιδραση στο μέσο φοιτητή, σε συνδιασμό με έναν εγκλεισμό πρωτοφανή για την σύγχρονη κοινωνία, δημιουργεί ένα κοκτέιλ έντασης και αδράνειας ταυτοχρόνως.
Αυτή η ευκαιρία (όταν είσαι οπτιμιστής) μπορεί να θεωρήθει ‘’Bless in disquise’’, να βγεις σοφότερος, ξεκούραστος και ευχαριστημένος που προσπάθησες με υγιή τρόπο (όσο γίνεται) να βγεις κερδισμένος απο μια φαινομενικά χαμένη μάχη. Αντιθέτως, η πεσιμιστική μου πλευρά σε συνδιασμό με έναν εκνευρισμό για τους λόγους που προαναφέραμε με καθιστά αδρανή σε οποιαδήποτε κίνηση! Χαλαρότητα, χαλαρό “κάψιμο” σε Netflix και παιχνίδι, σαν σε διακοπές και μια κοινωνία μπαρούτι μαζι με την ψυχολογία μου. Είναι δύσκολο, φυσικά και είναι δύσκολο να μένεις μεσα κλεισμένος χωρίς να εχεις ουσιαστικά την επιλογή να βγεις με τόσα προβλήματα ο καθένας μας και πιθανή οικονομική στενότητα βαραίνουν και ανοίγουν και την πιο βαθιά άββυσο της ψυχής και σε παρασέρνουν. Φαίνεται ίσως υπερβολικό, μα σκεφτείτε, τρέχει η ζωή και οι υποχρεώσεις και εμείς μέσα με μέλλον αχνό με εναν φόβο περιέργο και διογκωμένο να τρώει σάρκες και ψυχές εις βάρος μας, χωρίς τίμημα μόνο ζωή.
Η αδράνεια όμως οδήηεί σε φαύλους κύκλους και όλοι εμείς, αδράνεις και μη, με αυτόν τον κλυδωνισμό να ψάχνουμε μια αλλαγή και τα λάθη μας. Σπάμε τον κύκλο όταν ξεβολευτούμε και αυτή η καταστασή είτε σε βολεύει και σε χώνει σε κωματώδη στασιμότητα με βίαη ησυχία και ροπή στον θάνατο, είτε μπορεί να αλλάξει δικην καθημερινότητα μας με μια αυτογνωσία σπάζοντας τον κύκλο. Έτσι κάπως γίνονται και τα θαύματα τα ανθρώπινα,οχι τα θεϊκά μα τα ανθρώπινα με νότες Θεού και προσωπικής επιλογής και προσπάθειας. Έτσι λοιπόν απο μια φοιτητική όψη αυτή η κατάσταση μπορεί να ταρακουνήσει τους αδρανείς, να προβληματίσει και να ξεκουράσει τους ενεργούς και να νουθετήσει την ακαδημαϊκή λογική.
Κοιτάζοντας την Θάλασσα, βλέπουμε το απέραντο των επιλογών μας και ονειρευόμαστε, γαληνέυομε και επιθυμούμε να την δαμάσουμε σαν την ίδια την ζωη μας. Καθρεφτίζει τον ουρανό, τον ήλιο, την έμβια ζωη που περνά πάνω απο το απεραντο της και την ετερόφωτη Σελήνη. Έτσι και ο άνθρωπος σαν μιμητικό ον μιμείται τις κινήσεις και το περιβάλλον γυρω του. Ο αέρας και οι εκάστοτε καιρικές συνθήκες είναι τα προβλημάτα και οι κακοτοπιές που συνανταμέ όμως απαραίτητα και την έμβια ζωή μέσα στην θάλλασα (μετακίνηση θρεπτικών στοιχείων σε οργανισμούς στον αχανή ωκεανό), έτσι και στις αξίες του ανθρώπου όπου μέσα απο τέτοιες συνθήκες πληρώνεται. Η ανταμοιβή για την θάλασσα είναι η συνεχής παλή και διατήρηση της ζωής που κρύβει μεσα της, και για τον άνθρωπο αυτη η ηρεμία που του γεμίζει κάθε σπιθαμή της ψυχής όταν την κοιτάζει σαν ερωτευμένος με την γαλήνη που του προκαλεί. Γιατί λοιπόν να αφήσουμε ενα κύμα να γίνει τσουνάμι ενω μπορούμε να πάρουμε την σανίδα και να κανούμε μια βόλτα με εμπείρια και δυναμισμό;

απέραντο γαλαζιο
Credits:Παναγιώτα Παπαστεργίου,
“Χαμένοι στο απέραντο γαλαζίο,χαμογελώντας προσδοκούμε”

Κατσουλέας Διονύσης

Αγαπάω την τεχνολογία και τους ανθρώπους, ειδικά όταν ανακαλύπτω τι κρύβουν στα τρανζίστορ και στις ψυχές τους αντίστοιχα! Φοιτητής φυσικής με πηγή ενέργειας τα χαμόγελα και κίνητρο τον προβληματισμό.
~Integrity leads to uniqueness~