Η θεραπευτική άσκηση και εσύ!
Τα οφέλη της άσκησης στον οργανισμό είναι ευρέως γνωστά εδώ και δεκαετίες τόσο στο μυοσκελετικό σύστημα όσο στο νευρολογικό και καρδιαγγειακό, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να προτείνει πως οι ενήλικες 18-64 ετών πρέπει να ασκούνται τουλάχιστον 3.5 ώρες την εβδομάδα, ενώ αυξάνοντάς το στις 6 ώρες, τα οφέλη για το ανθρώπινο σώμα πολλαπλασιάζονται.
Μέσα στο σύγχρονο ρυθμό ζωής που διανύουμε πολλές φορές ακολουθούμε ένα καθιστικό τρόπο ζωής, με μειωμένη δραστηριότητα, κακή διατροφή, έλλειψη ύπνου και λανθασμένο τρόπο στάσης-άσκησης, με αποτέλεσμα πολλές φορές να προκαλείται πληθώρα κυρίως μυοσκελετικών πόνων όπως αυχενικό, οσφυαλγία, τενοντοπάθειες κ.τ.λ. Δεδομένου ότι οι μυοσκελετικές παθήσεις αποτελούν την πλειοψηφία των αιτιών πρόκλησης πόνου και δυσλετουργίας, ένας φυσικοθεραπευτής θα κληθεί πάρα πολλές φορές να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Ένα από τα εργαλεία που έχει στη διάθεση του ένας φυσικοθεραπευτής είναι η θεραπευτική άσκηση, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης και είναι μια εξειδικευμένη τεχνική που απαιτεί άρτιες γνώσεις Ανατομίας, Παθολογίας και Φυσιολογίας της άσκησης για το λόγο αυτό εφαρμόζεται μόνο από πτυχιούχους Φυσικοθεραπευτές. Η εφαρμογή βασίζεται στην σωστή καθοδήγηση του ασθενή μέσα από σαφείς οδηγίες, ο ασθενής έχει σημαντικό ενεργητικό ρόλο στη θεραπεία του!
Ως θεραπευτική άσκηση ορίζεται η ενεργητική κίνηση που «συνταγογραφείται» για τη μείωση των συμπτωμάτων, τη βελτίωση της μυοσκελετικής λειτουργίας και της γενικότερης φυσικής κατάστασης του ασθενή. Ποικίλει από πολύ στοχευμένες δραστηριότητες που στοχεύουν συγκεκριμένη μυική ομάδα, έως γενικές ασκήσεις ή ακόμα και δραστηριότητες που σχετίζονται με επιστροφή σε άθλημα. Στόχος της θεραπευτικής άσκησης είναι η κινητοποίηση αρθρώσεων, αύξηση της δύναμης μυών και τενόντων και η βελτίωση του νευρομυικού συντονισμού, κάτι που προαπαιτεί καλή εμβιομηχανική αξιολόγηση της κίνησης ώστε το πρόγραμμα να είναι εξατομικευμένο στο πρόβλημα και στις ανάγκες κάθε ασθενή. Σταδιακά γίνεται προσαρμογή της έντασης και της συχνότητας των συνεδριών ώστε με την πρόοδο της αποκατάστασης να υπάρχει σωστή αύξηση της δυσκολίας έως ότου φτάσει στο επιθυμητό λειτουργικό επίπεδο.
Τελικός στόχος ενός προγράμματος θεραπευτικής άσκησης είναι ο ασθενής να αποκατασταθεί πλήρως, επιστρέφοντας στις καθημερινές του δραστηριότητες χωρίς καμία δυσκολία, ενώ η επιτυχία κρύβεται στη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης και της πρόληψης επανατραυματισμού για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα.
Παζαρίδης Χρυσόστομος
Φυσικοθεραπευτής MSc δράσης ΕΚΟ
