Φυλετικός Ρατσισμός

Στον 21ο αιώνα που διαβιούμε, ο φυλετικός ρατσισμός ακόμα ενυπάρχει. Τί εννοούμε όμως με τον όρο ‘φυλετικός ρατσισμός’; Με τον όρο αυτό, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελεί καθημερινό φαινόμενο, εννοούμε την αντίληψη που έχουν ορισμένοι άνθρωποι ότι η φυλή τους είναι ισχυρότερη από άλλες φυλές. Το φόβο δηλαδή συνύπαρξης με άτομα από άλλες φυλές που έχουν διαφορετική κουλτούρα, χρώμα δέρματος, ιδεώδη, θρησκεία, ήθη και έθιμα.

Για παράδειγμα, άμαχοι πολίτες από εμπόλεμες χώρες στην προσπάθειά τους να προστατέψουν με κάθε τρόπο τον εαυτό τους, την οικογένεια τους και κάθε οικείο τους πρόσωπο, αναζητούν άσυλο και υποστήριξη σε άλλες χώρες, στις οποίες η υποδοχή τους, τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές, δεν είναι κατάλληλη. Άνθρωποι που έχουν λάβει ελάχιστη εκπαίδευση ή και καθόλου, άνθρωποι μορφωμένοι με πτυχία, προσπαθούν να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον διαβίωσης. Σε χώρες και τόπους άγνωστους για τους ίδιους, που δεν μιλούν τη γλώσσα της χώρας που πιθανά θα τους φιλοξενήσει.

Για αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν δεν είναι εύκολη η μετάβαση αυτή. Η απώλεια του σπιτιού τους, των οικείων τους, μιας ολόκληρης ζωής σε μια χώρα που είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει, ζώντας απλά την καθημερινότητά τους. Μεταβαίνοντας από τη μια στιγμή στην άλλη προς το άγνωστο, με γνώμονα το φόβο, δημιουργεί στους ίδιους αμφιβολίες και ερωτηματικά.

Ο σεβασμός και η ισότητα στον κάθε άνθρωπο καταρρίπτονται. Οι άνθρωποι παρασύρονται, δεν μπορούν να έχουν από μόνοι τους κριτική αντίληψη, ενσυναίσθηση, με αποτέλεσμα να οδηγούνται μαζί με την πλειονότητα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Άραγε πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους που είναι υπέρ του φυλετικού ρατσισμού, έχουν αναρωτηθεί ποτέ το συναίσθημα που θα βίωναν αν και οι ίδιοι για παράδειγμα αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, τη χώρα τους, την οικογένεια τους; Αν δεν είχαν φίλους να τους βοηθήσουν, στέγη, τροφή, νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, μόνο και μόνο επειδή είναι κάποιας άλλης φυλής;

Οι άνθρωποι που βιώνουν το φυλετικό ρατσισμό καταπιέζονται, στερούνται αγαθά, καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα τους, κρίνονται αρνητικά. Παιδιά με ταλέντα και οράματα, λόγω του φυλετικού ρατσισμού που λαμβάνουν, απογοητευμένα στα εμπόδια που στέκονται μπροστά στην εξέλιξη της μόρφωσης τους, αδρανοποιούνται, σταματούν να ονειρεύονται.

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί αλλά ίσοι, και πρέπει αυτό να καταστεί αντιληπτό, σε όλες τις χώρες.

“Η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες”.
Stephen Covey

Καπνίση Αικατερίνη
Κοινωνική Λειτουργός Med
Κοινωνική Μέριμνα Πανεπιστημίου Πατρών