Με αφορμή την ημέρα Ψυχικής Υγείας – 10 Οκτωβρίου

Δημοσιεύτηκε από τον/την socialwelfare στις

Σκόρπιες λέξεις για Ψυχική Υεία

Σκόρπιες λέξεις για Ψυχική Υεία

Με αφορμή την ημέρα Ψυχικής Υγείας (10 Οκτωβρίου) σκέφτηκα να σας δώσω ένα διαφορετικό είδος πληροφορίας…. Όχι άρθρα…. Όχι ορισμούς…. Όχι παρουσιάσεις…. Με βαρετούς ορισμούς και πολύ βιβλιογραφία, αλλά οπτικό υλικό. Θα ήθελα να σας προτείνω λοιπόν τα παρακάτω.

Ο Άλλος μου Εαυτός

Το πρώτο είναι ένα βίντεο από την πραγματική ιστορία της Τζούλι Κράφτ, όπου περιγράφει τον άλλο εαυτό της, μέσα από το διπολικό της μυαλό. Μια ιστορία που μας δείχνει, όχι πώς η κοινωνία βλέπει μια τέτοια προσωπικότητα, αλλά πώς αυτή το ανακάλυψε, το αντιμετώπισε και το έζησε !! Μέσα από αυτό η Τζούλι μας λέει:

«Θα μπορούσα εύκολα να κρύψω την πραγματικότητα μου, κάτω από ένα κάλυμμα, πίσω από ένα ψεύτικο χαμόγελο, όμως αυτό μόνο θα διαιώνιζε το μύθο, ότι όλα στη ζωή μου είναι σε μία σειρά, ή χειρότερα, θα έκανε τους άλλους να αισθάνονται, ότι οι δικές τους δεν είναι έτσι. Ελπίζω, ότι κάνοντας γνωστό το ταξίδι μου με τη διπολική διαταραχή, θα μπορέσω να προσφέρω επίγνωση, σε έναν κόσμο που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους, όμως συχνά, διαστρεβλώνεται, παρεξηγείται, είναι φοβερός ή κρυμμένος. Κάθε ιστορία έχει δύο όψεις, αυτός είναι, “Ο Άλλος μου Εαυτός”.» www.juliekraft.com

Το άλογο που είμαι

Το επόμενο που σας προτείνω, είναι “Το άλογο που είμαι”,  ένα ντοκιμαντέρ του Μένιου Καραγιάννη για τη σχέση μας με το άφατο, το άλογο: το εκτός λογικής κομμάτι του εαυτού μας.

Οχτώ εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες εκθέτουν μπροστά στο φακό τη σχέση τους με την τρέλα. Μέσα από τον φόβο, τον πόνο, τη μουσική, την ποίηση, ελευθερώνουν το άλογο που φέρουν μέσα τους, εκφράζουν κάτι που δεν εκφράζεται με λόγια. Όλοι μας βιώνουμε την πραγματικότητα με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχει άραγε κάτι έξω από εμάς;

Si Puo Fare

Αφίσα ταινίας Si puo fare

Τέλος θα ήθελα να προτείνω  την ταινία :

Μία ταινία που αναδεικνύει τα πολλαπλά οφέλη του συνεταιρίζεσθαι στα ψυχικά νοσούντα άτομα!

Η ταινία ασχολείται με την αποασυλοποίηση κατά τη δεκαετία του ’80 στην Ιταλία, όταν εφαρμόστηκε ο νόμος Μπαζάλια για το κλείσιμο των ψυχιατρείων, οπότε και αναπτύχθηκε πλήρες δίκτυο υπηρεσιών στην κοινότητα για την υποδοχή των πρώην έγκλειστων τροφίμων.

Υπόθεση: O Νέλο είναι ένας συνδικαλιστής στα χρόνια των 1980, όταν επικράτησε ο περιβόητος νόμος Basaglia, όπως ονομάστηκε η πρωτοβουλία του φωτισμένου Ιταλού καθηγητή της ψυχιατρικής, με τον οποίο έκλεισαν τα ψυχιατρεία και ελευθερώθηκαν οι τρόφιμοι. Ήταν μια πολύ επαναστατική κίνηση στην Ιταλία και στην ίδια την επιστήμη. Όταν, λοιπόν, συμβαίνει αυτό, ο Νέλο προσπαθεί να δει τι θα κάνουν όλους αυτούς τους τροφίμους που βγαίνουν ελεύθεροι στην αχρηστία του τίποτα. Και φτιάχνει μια «κολεκτίβα», από την οποία θα δοθούν αφορμές για τσουχτερές επισημάνσεις.

Θα κλείσω με τα λόγια του καναδικού συλλόγου ψυχικής υγειάς (CMHA):

“Εάν εσείς ή κάποιος που ξέρετε υποφέρει, σας παρακαλώ ζητήστε βοήθεια. Μιλήστε στο γιατρό σας, σε κάποιον ψυχολόγο, στην οικογένεια και φίλους, ή αναζητήστε δομές ψυχικής υγείας στην περιοχή σας¨

Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΩΜΑ ΟΛΩΝ !!!

Ψαρρά Σοφία
Ψυχολόγος MSc
Γραφείο Κοινωνικής Μέριμνας Πανεπιστημίου Πατρών