Ανθρώπινες σχέσεις
Ανθρώπινες σχέσεις; Δύσκολο να τις διαχειριστείς. Σχέσεις με τα πάνω και τα κάτω τους, όπου τη μια στιγμή μπορεί να κυριαρχεί η χαρά και ο σεβασμός και την άλλη στιγμή ο εκνευρισμός, η οργή και η απογοήτευση. Είναι δύσκολο να εμπιστευτείς τους ανθρώπους. Έναν άγνωστο για παράδειγμα που μπορεί απλά να ζητά βοήθεια, αλλά εξαιτίας όσων ακούμε και βλέπουμε καθημερινά, να φοβάσαι να τον πλησιάσεις για να του παράσχεις βοήθεια, επειδή δεν τον εμπιστεύεσαι.
Φιλικές σχέσεις, όπου συναντιέσαι με έναν παλιό φίλο που έχεις να δεις χρόνια, δεν γνωρίζεις τί κάνει και απλά η στιγμή της συνάντησης σε επαναφέρει σε αναμνήσεις, προσδοκώντας να έχεις μαζί του ξανά επαφές, να βγαίνετε καθημερινά, να μοιράζεστε μαζί και πάλι κοινές στιγμές. Ή φιλικές σχέσεις πολλών χρόνων που καταλήγουν σε παρεξηγήσεις και απλά διαλύονται.
Σχέσεις γονέων με παιδιά, όπου κυριαρχεί από τη μία η αγάπη, ο σεβασμός, η στήριξη και η φροντίδα και από την άλλη η σύγκρουση και η μη κατανόηση. Και αυτό συμβαίνει καθώς όταν μεγαλώσει το παιδί, φτάνει σε μια ηλικία που νομίζει ότι τα γνωρίζει όλα, δεν “ακούει” τους γονείς του και αντιδρά με αρνητικό τρόπο, ενώ παράλληλα από την άλλη πλευρά οι γονείς που μπορεί να γίνουν περισσότερο καταπιεστικοί και υπερπροστατευτικοί.
Σχέσεις αρμονικές και σχέσεις που περνούν κρίση. Σύντροφοι που μαλώνουν και τα βρίσκουν την ίδια στιγμή και σύντροφοι, οι οποίοι χάνονται γιατί εξαιτίας των συγκρούσεων που έχει υποστεί η σχέση τους, χωρίζουν. Επαγγελματικές σχέσεις με συναδέλφους, όπου θα έπρεπε να κυριαρχεί το καλό πνεύμα συνεργασίας και η ομαδικότητα και όχι οι εντάσεις και οι τριβές.
Οι ανθρώπινες επαφές περνούν από πολλά στάδια. Σημαντικό όμως είναι να καθορίζονται και να διατηρούνται υγιή όρια. Να κατανοούνται και να επικοινωνούνται στους ανθρώπους που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας ή και όχι. Σε κάθε ανθρώπινη σχέση σημαντικό είναι να βρίσκεται το κλειδί της επικοινωνίας. Βρίσκοντας αυτό, ο καθένας απελευθερώνεται, νιώθει ότι μπορεί να επικοινωνήσει με αυτόν που έχει επιλέξει, να ακουστεί. Είναι πολύ βασικό να νιώθεις ότι κάποιος σε ακούει, μπορεί να σε συμβουλεύσει, να σε στηρίξει, χωρίς να σε κρίνει.
Είναι σημαντικό να μιλάμε γι’ αυτό που μας ενοχλεί τη στιγμή που συμβαίνει, ώστε να αποτραπούν τυχόν παρερμηνείες, να αναλύονται εκείνη τη στιγμή τα ζητήματα που έχουν προκύψει και να αναλύονται εκ βαθέως, να δίνουμε χρόνο και να διατηρούμε ηρεμία και σταθερότητα ώστε να καταλαγιάσουν οι έντονες αντιδράσεις, να προσπαθούμε να συγκρατήσουμε το θυμό μας και τα γενικότερα αρνητικά συναισθήματα που μας κατακλύζουν εκείνη τη στιγμή, αποφεύγοντας τις έντονες αντιδράσεις. Επίσης, να αναζητούμε από κοινού με το άτομο που συγκρουστήκαμε ή υπάρχει μια ρήξη στη σχέση (είτε αυτή είναι οικογενειακή, είτε φιλική, επαγγελματική, συντροφική) διάφορους τρόπους επίλυσης. Για παράδειγμα να συζητήσουμε μαζί του τί θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά εκφράζοντας αυτό που νιώθουμε, ώστε να προληφθεί το ξέσπασμα, αναλύοντας πως νιώθουμε, προσπαθώντας να κατανοήσουμε και την αντίθετη πλευρά. Να διατηρούνται και να εξηγούνται τα όρια που έχει θέσει ο ένας άνθρωπος στον άλλο και τη στιγμή που ίσως ξεπερνούνται, να γίνεται υπενθύμιση αυτών.
Θα υπάρξουν πολλές οι φορές όπου οι ανθρώπινες σχέσεις θα χρήζουν βελτίωσης, αλλαγής, ανάπτυξης, διατήρησης αλλά και διακοπής.
Καπνίση Αικατερίνη
Κοινωνική Λειτουργός Med
Κοινωνική Μέριμνα Πανεπιστημίου Πατρών