Δυσκολίες προσαρμογής στη φοιτητική ζωή

Με το πέρας της μαθητικής ζωής έφτασε η στιγμή που ο μαθητής ή η μαθήτρια θα αποκαλείται φοιτητής ή φοιτήτρια. Το Πανεπιστήμιο θα αποτελεί πλέον για αυτούς το νέο περιβάλλον, στο οποίο θα δραστηριοποιούνται καθημερινά. Αναζήτηση σπιτιού, μετακομίσεις, αποχωρισμός αγαπημένων προσώπων, πατρικού σπιτιού, παιδικού-εφηβικού δωματίου, μετάβαση σε μια νέα πόλη για σπουδές, ή και στην ίδια που ζούσε ο φοιτητής. Η νέα ζωή στο Πανεπιστήμιο προκαλεί στο φοιτητή πολλές φορές ανάμικτα συναισθήματα. Από τη μια έντονο ενθουσιασμό και ανυπομονησία, και από την άλλη φόβο και άγχος για τις νέες προκλήσεις στις οποίες καλείται να ανταπεξέλθει.

Νέος προσωπικός χώρος, νέα πόλη, περισσότερες ευθύνες, νέες διαπροσωπικές σχέσεις. Δύσκολη η προσαρμογή. Η διαχείριση των χρημάτων, το ωράριο που θα κοιμούνται, θα τρώνε ή θα διαβάζουν οι φοιτητές, οι νέες φιλίες και δραστηριότητες, η καθαριότητα και περιποίηση του σπιτιού, τα ιατρικά ραντεβού που ίσως προκύψουν, τα ψώνια στα μαγαζιά ή το σούπερ μάρκετ, όλα θα οργανώνονται από το φοιτητή.

Το νέο περιβάλλον προσαρμογής, η συναναστροφή με άγνωστα άτομα και οι δυσκολίες να γνωρίσει ο φοιτητής συμφοιτητές που ταιριάζουν ιδιοσυγκρασιακά ώστε να δημιουργήσουν παρέα, αποτελούν πολλές φορές δυσκολία. Χρειάζεται χρόνος να επεξεργαστείς τους νέους φίλους, να τους εμπιστευθείς, να κάνεις ουσιαστική παρέα και να μοιράζεσαι κοινές στιγμές. Όπως επίσης αλλάζει και η επικοινωνία με τους καθηγητές, αφού σαν μαθητής, αν κάτι συνέβαινε επικοινωνούσε το σχολείο με την οικογένεια, τώρα στο Πανεπιστήμιο ο φοιτητής καλείται να απευθύνει τα προβλήματα που τον απασχολούν απευθείας στους καθηγητές. Ακόμα αλλάζουν και οι επικοινωνιακές σχέσεις με τους γονείς. Υπάρχουν φοιτητές που μιλούν καθημερινά με τους γονείς τους, τους συμβουλεύονται, συζητούν μαζί τους τα προβλήματα της καθημερινότητας τους και από την άλλη φοιτητές οι οποίοι δεν μιλούν σε καθημερινό επίπεδο με τους γονείς τους, δεν αναφέρουν τυχόντα προβλήματα και γενικότερα «απομακρύνονται» πιο γρήγορα.

Μια ακόμα δυσκολία προσαρμογής των φοιτητών; Τα μαθήματα τα οποία είναι διαφορετικά από αυτά που διδάσκονταν κατά τη σχολική φοίτηση. Σημειώσεις, ακροάσεις μαθημάτων, εργασίες, πρόοδοι, παρουσιάσεις, υποχρεωτικά μαθήματα και εργαστήρια με παρουσίες, όλα αυτά χρειάζονται ενεργή συμμετοχή ώστε ο φοιτητής να μπορεί να κατανοήσει και να ανταπεξέλθει στη νέα φοιτητική ζωή. Θα υπάρχουν στιγμές όπου ο φοιτητής θα καλείται από τον καθηγητή να απαντήσει σε ερώτηση. Εάν δεν την γνωρίζει δεν είναι κακό να αναφέρει πως δεν γνωρίζει την απάντηση, και αν φυσικά την ξέρει πρέπει να βρει το θάρρος να απαντήσει τόσο στον καθηγητή όσο και στους συμφοιτητές που θα είναι παρόντες, αποβάλλοντας όσο το δυνατόν περισσότερο το άγχος που τον καταβάλλει.

Φοιτητές με αναπηρία έχοντας δικαίωμα όπως όλοι στην εκπαίδευση δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν τόσο στη φοίτηση τους όσο και στην καθημερινή διαβίωση τους, αντιμετωπίζοντας ιδιαίτερες δυσκολίες κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η ισότιμη και πλήρης συμμετοχή τους στις σπουδές είναι απαραίτητη και πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψη, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέσα και υποστήριξη.

Για να προσαρμοστεί ο φοιτητής πιο εύκολα, ειδικότερα σε μια νέα πόλη θα πρέπει να είναι υπομονετικός, αφού χρειάζεται ο κατάλληλος χρόνος για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, να αναπτύξει φιλίες, να παρακολουθεί τα μαθήματα της σχολής τακτικά, να γνωρίσει τους καθηγητές, να κρατά σημειώσεις την ώρα των διαλέξεων και να τις διαβάζει συχνά αφού θα είναι πιο εύκολο για τον ίδιο μετέπειτα στην περίοδο της εξεταστικής, να ζητά βοήθεια όταν αντιλαμβάνεται ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα. Να γνωρίζει ότι η φάση της προσαρμογής μπορεί να μην γίνει αυτόματα. Ίσως χρειαστεί παραπάνω χρονικό διάστημα ανάλογα με την προσωπικότητα του καθενός ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει ορθά στη νέα φοιτητική ζωή. Η μετάβαση στη νέα κατάσταση της φοιτητικής ζωής μπορεί για άλλους να γίνει γρήγορα και για άλλους πιο αργά, όμως είναι φυσιολογικά και τα δύο.

Καπνίση Αικατερίνη
Κοινωνική Λειτουργός Med
Κοινωνική Μέριμνα Πανεπιστημίου Πατρών